Overige

In enkele historische tijdschriften werd het boek ‘Adel en ridderschap in Gelderland, tien eeuwen geschiedenis’ (2013) aangeprezen. Het is een indrukwekkend boekwerk, dat duidelijk met veel enthousiasme tot stand is gekomen. Er is door een aantal auteurs veel informatie in samengebracht. Maar ook zijn er thema’s onderbelicht gebleven. In deze reactie komen er enkele aan de orde. Terecht wordt er in het eerste hoofdstuk begonnen met de vroegste geschiedenis van de graven van Gelre. Want in de feodale maatschappij was de band tussen de heer en zijn leenmannen -veelal ridders- persoonlijk. De territoria waren nog niet vast begrensd. Die grenzen

Dit jaar wordt herdacht dat Karel de Grote twaalf eeuwen geleden te Aken overleed. In 777 had hij een palts bij Nijmegen laten bouwen, waar hij een aantal keren verbleef. Maar toen hij ouder werd, woonde keizer Karel permanent op zijn palts in Aken. Ook zijn zoon Lodewijk verbleef daar bij voorkeur. Onder keizer Karel kreeg het rijk van de Franken zijn grootste omvang. Zowel het middeleeuwse Duitse keizerrijk als Frankrijk zouden eruit voort komen. De Karolingen hebben wezenlijk bijgedragen aan de vorming van een christelijke West-Europese cultuur. Het Latijn werd de algemene taal in de wetenschappelijke en culturele wereld.

Zoals bekend is het Huis Oranje-Nassau met Koningin Wilhelmina (1880 – 1962) eigenlijk uitgestorven. Inmiddels is dit een halve eeuw geleden. Ook in Luxemburg bestaat het Huis Nassau niet meer in traditionele zin, sinds het recentere overlijden van Groothertogin Charlotte (1896 – 1985). Toch is de historisch zo betekenisvolle familie van Nassau niet helemaal verdwenen in mannelijke lijn (of ‘patrilineair’, letterlijk in ‘vaderlijke lijn’). Want de stam Nassau bloeit nog voort in de persoon van Clotilde van Nassau-Merenberg. Clotilde woont in Wiesbaden, waar zij in 1941 is geboren. Zij is psychiater. Eigenlijk gaat zij door het leven als Elisabeth Clotilde

Een van de bekendste werken van de schilder Velázquez is ‘De overgave van Breda’, ook genaamd ‘Las Lanzas’ (1635). Deze bijnaam heeft het vanwege het grote aantal pieken en lansen dat op het doek is te zien. Centraal in de voorstelling staan de gouverneur van Breda, Justinus van Nassau (1559-1631), en diens tegenstander, Ambrosio Spínola (1569-1630). Laatstgenoemde was een groot veldheer, hetgeen door niemand werd betwist. Tevens gold hij als een ware gentleman, een ‘gentiluomo’, hetgeen op het schilderij duidelijk naar voren wordt gebracht. Dit gegeven vormt een goede aanleiding, om dit meesterwerk hier onder de aandacht te brengen. Na